Edinburgh
Door: Sabien
Blijf op de hoogte en volg Sabien
08 Januari 2017 | Verenigd Koninkrijk, Aberdeen
Het is een beetje mosterd na de maaltijd, omdat ik alweer een tijdje thuis ben. Maar hier het verslag van Edinburgh...
Eenmaal in Edinburgh aangekomen, liepen we als eerst een McDonalds binnen. Waarom? Om internet af te tappen en zo de precieze locatie van onze Airbnb op te kunnen zoeken. Het was ongeveer een kwartiertje lopen en Google Maps bracht ons netjes naar de plaats van bestemming. Helaas was onze gastheer nog niet aanwezig. Toen we hem een sms stuurden, kregen we als antwoord dat hij wat later was vanwege zijn werk. Op dat moment voelden we ons als drie vrouwen - die wanhopig aan het wachten waren op hun echtgenoot tot hij terug zou komen van zijn werk. Na ongeveer een half uurtje kwam Mark (de gastheer) er eindelijk aan! Het was een aardige man en zijn appartement was ook mooi en schoon. We besloten bij de Spar ons avondeten te halen: diepvries pizza it is. Nadat we de pizza naar binnen gewerkt hadden, besloten we de kerstmarkt een bezoekje te brengen. Wat een spektakel! Het was eigenlijk een enorme kermis in de kerstsfeer. Na een tijdje rondgelopen te hebben op de kerstmarkt waren we (een klein beetje) bevroren. We besloten een pub in te gaan om een drankje te drinken. Maar Eva had haar ID-kaart niet bij zich… Wat nu? Terug lopen? Nee, want als we dan thuis zijn – dan willen we niet meer terug lopen naar het centrum. Een zijdeur van de pub stond open, en daar zagen we onze kans. We glipten snel naar binnen, terwijl we ons voelden als 16-jarige badass meisjes. Daar dronken we een lekker biertje, terwijl we genoten van / ons irriteerden aan het schouwspel van dronken Schotse mensen. We maakten het niet te laat, want we wilden de volgende dag vroeg op om Edinburgh verder te ontdekken. We begonnen de volgende dag met een klim: Calton Hill. De heuvel bood een prachtig uitzicht over de stad. Verder staan er op Calton Hill ook een paar opvallende bouwwerken: National Monument, Dugald Stewart Monument en Nelson’s Monument. We vervolgden onze weg naar het centrum langs de toeristische winkeltjes, Princess Street, The Royal Mile, Palace of Holyroodhouse en St Giles’ Cathedral. Ook deden we een “Haunted Ghost Tour”. Om de geschiedenis te ontdekken over Edinburgh onder en boven de grond. Onze gids was grappig en vertelde interessante verhalen. We hadden überhaupt vooraf geen idee dat er een ondergronds Edinburgh was. We besloten om nogmaals een rondje over de kerstmarkt te lopen. Maar toen we daar aankwamen, schrokken we ons een hoedje. Wat een drukte vergeleken met de vorige dag! Echt niet normaal. We liepen rond als een stel pinguïns. Met grote getalen en dicht op elkaar. Toen we de kerstmarkt verlieten, waren we blij dat we niet fijn geplet waren. We gingen naar huis om even uit te rusten, ons om te kleden en daarna uiteten te gaan. We gingen naar een leuk en lekker Italiaans restaurantje: Mamma Roma. We bevonden ons even in de authentieke Italiaanse sferen. Na het eten keerden we weer huiswaarts, want de volgende dag zou ook weer een intensieve sightseeing dag worden. Mark had ons aangeraden om naar Dean Village te lopen en daar een wandeling te maken. Wij luisterden braaf naar zijn advies, en daar waren we blij mee. Het was een mooie, rustige omgeving. En geen van ons had meer het gevoel in de hoofdstad van Schotland te zijn. Dat gevoel kregen we snel terug toen we weer richting het centrum liepen. We liepen wat winkeltjes binnen onderweg naar het café genaamd “The Elephant House”. En nee, het is geen café met echte olifanten. Het is simpelweg ‘de geboorteplaats’ van Harry Potter. Omdat J.K. Rowling er vaak kwam om te schrijven. Erg grappig om te bedenken dat ik misschien wel op dezelfde stoel heb gezeten als dat zij toentertijd zat. Na genoten te hebben van een kop warme chocolademelk was het tijd om weer verder te gaan. Onze volgende stop was: National Gallery of Scotland. Vol met allerlei kunst. En elke keer dat er een Nederlandse naam verschijnt naast een schilderij voel je toch een stukje trots. Want het patriotisme zit in ons allemaal. Verder wist Eva wist veel te vertellen over de schilderijen, en dat maakte het leuk. Daarna gingen we naar het National Museum of Scotland. Het was een erg divers en interactief museum. Al met al: een culturele dag! We dronken nog een drankje in een café op onze terugweg naar huis, en toen was het alweer bijna tijd om afscheid te nemen van Eva. Zij ging namelijk weer terug naar Aberdeen, terwijl Svenja en ik verder gingen naar Londen. Het was gek en een beetje verdrietig om afscheid te nemen, maar we wisten dat we elkaar snel weer zouden zien in Londen.
Eenmaal in Edinburgh aangekomen, liepen we als eerst een McDonalds binnen. Waarom? Om internet af te tappen en zo de precieze locatie van onze Airbnb op te kunnen zoeken. Het was ongeveer een kwartiertje lopen en Google Maps bracht ons netjes naar de plaats van bestemming. Helaas was onze gastheer nog niet aanwezig. Toen we hem een sms stuurden, kregen we als antwoord dat hij wat later was vanwege zijn werk. Op dat moment voelden we ons als drie vrouwen - die wanhopig aan het wachten waren op hun echtgenoot tot hij terug zou komen van zijn werk. Na ongeveer een half uurtje kwam Mark (de gastheer) er eindelijk aan! Het was een aardige man en zijn appartement was ook mooi en schoon. We besloten bij de Spar ons avondeten te halen: diepvries pizza it is. Nadat we de pizza naar binnen gewerkt hadden, besloten we de kerstmarkt een bezoekje te brengen. Wat een spektakel! Het was eigenlijk een enorme kermis in de kerstsfeer. Na een tijdje rondgelopen te hebben op de kerstmarkt waren we (een klein beetje) bevroren. We besloten een pub in te gaan om een drankje te drinken. Maar Eva had haar ID-kaart niet bij zich… Wat nu? Terug lopen? Nee, want als we dan thuis zijn – dan willen we niet meer terug lopen naar het centrum. Een zijdeur van de pub stond open, en daar zagen we onze kans. We glipten snel naar binnen, terwijl we ons voelden als 16-jarige badass meisjes. Daar dronken we een lekker biertje, terwijl we genoten van / ons irriteerden aan het schouwspel van dronken Schotse mensen. We maakten het niet te laat, want we wilden de volgende dag vroeg op om Edinburgh verder te ontdekken. We begonnen de volgende dag met een klim: Calton Hill. De heuvel bood een prachtig uitzicht over de stad. Verder staan er op Calton Hill ook een paar opvallende bouwwerken: National Monument, Dugald Stewart Monument en Nelson’s Monument. We vervolgden onze weg naar het centrum langs de toeristische winkeltjes, Princess Street, The Royal Mile, Palace of Holyroodhouse en St Giles’ Cathedral. Ook deden we een “Haunted Ghost Tour”. Om de geschiedenis te ontdekken over Edinburgh onder en boven de grond. Onze gids was grappig en vertelde interessante verhalen. We hadden überhaupt vooraf geen idee dat er een ondergronds Edinburgh was. We besloten om nogmaals een rondje over de kerstmarkt te lopen. Maar toen we daar aankwamen, schrokken we ons een hoedje. Wat een drukte vergeleken met de vorige dag! Echt niet normaal. We liepen rond als een stel pinguïns. Met grote getalen en dicht op elkaar. Toen we de kerstmarkt verlieten, waren we blij dat we niet fijn geplet waren. We gingen naar huis om even uit te rusten, ons om te kleden en daarna uiteten te gaan. We gingen naar een leuk en lekker Italiaans restaurantje: Mamma Roma. We bevonden ons even in de authentieke Italiaanse sferen. Na het eten keerden we weer huiswaarts, want de volgende dag zou ook weer een intensieve sightseeing dag worden. Mark had ons aangeraden om naar Dean Village te lopen en daar een wandeling te maken. Wij luisterden braaf naar zijn advies, en daar waren we blij mee. Het was een mooie, rustige omgeving. En geen van ons had meer het gevoel in de hoofdstad van Schotland te zijn. Dat gevoel kregen we snel terug toen we weer richting het centrum liepen. We liepen wat winkeltjes binnen onderweg naar het café genaamd “The Elephant House”. En nee, het is geen café met echte olifanten. Het is simpelweg ‘de geboorteplaats’ van Harry Potter. Omdat J.K. Rowling er vaak kwam om te schrijven. Erg grappig om te bedenken dat ik misschien wel op dezelfde stoel heb gezeten als dat zij toentertijd zat. Na genoten te hebben van een kop warme chocolademelk was het tijd om weer verder te gaan. Onze volgende stop was: National Gallery of Scotland. Vol met allerlei kunst. En elke keer dat er een Nederlandse naam verschijnt naast een schilderij voel je toch een stukje trots. Want het patriotisme zit in ons allemaal. Verder wist Eva wist veel te vertellen over de schilderijen, en dat maakte het leuk. Daarna gingen we naar het National Museum of Scotland. Het was een erg divers en interactief museum. Al met al: een culturele dag! We dronken nog een drankje in een café op onze terugweg naar huis, en toen was het alweer bijna tijd om afscheid te nemen van Eva. Zij ging namelijk weer terug naar Aberdeen, terwijl Svenja en ik verder gingen naar Londen. Het was gek en een beetje verdrietig om afscheid te nemen, maar we wisten dat we elkaar snel weer zouden zien in Londen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
