7 september: de avond

Het avondeten was een succes. Grotendeels in ieder geval. Robin had wel pannen om in te koken. Maar alleen een bord, bestek en een glas voor zichzelf. Eva haalde het bestek uit haar huis, maar ze had nog geen borden. Dus we hebben gegeten uit een schaal, een pan en borden. Heel bijzonder. Verder waren er in de keuken maar 3 stoelen, dus moesten 2 van ons staan. Rara – wie zouden dat zijn?! Eva en ik offerden ons vrijwillig op. Het eten was heerlijk, maar we hadden veel te veel pasta gekookt. Want de Duitsers waren bang dat 500 gram pasta voor 4 mensen niet genoeg zou zijn. Dus kookten we 1000 gram. Gekke Duitsers. We werden uitgenodigd door een Canadeese jongen om bij een kitchen party aan te schuiven. Daar speelden we het bekende (en beruchte) (drank)spel: kingsen. Het was erg gezellig, maar ja wanneer is het niet gezellig als er alcohol in het spel is. Daarbij was het een goede les over het uitgaansleven in Schotland. Ze vertelden ons dat de clubs sluiten om 2 uur. In Nederland (en ook Duitsland: dus minder gekke Duitsers op dit gebied) is dit ondenkbaar. Daar kan je doorgaan tot in de vroege uurtjes (lees: tot ongeveer wanneer de krantenbezorger de krant bezorgt). Om 22.30 namen we de bus naar het centrum. We besloten om naar Underground te gaan (een club). Daar hebben we gedanst tot diep in de nacht (lees: 2 uur – dit was een test om te kijken of je het voorgaande stuk wel goed genoeg gelezen hebt). Maar zoals ik onlangs geleerd heb: tijd is relatief. En dat was zeker waar. Want ondanks dat de club vroeg dichtging, hadden we wel een ontzettend leuke avond! En dat is waar het om draait.

PS: op de foto (van links naar rechts) staan 2 Engelse jongens, Robin, Svenja, ik (maar dat wisten jullie al), Eva en Jeanny