29 en 30 oktober
Door: Sabien
Blijf op de hoogte en volg Sabien
30 Oktober 2016 | Verenigd Koninkrijk, Aberdeen
Ik schrok wakker en pakte snel mijn telefoon om te kijken hoelaat het was: kwart voor 4. Gelukkig, ik had de bus nog niet gemist - dat is mijn grootste angst met dit soort dingen. Ik nam mijn reispillen snel in - die werken namelijk pas na 2 uur - en daarna ging ik nog even lekker (nadruk op even, niet op lekker) slapen. Om 10 over 6 liep ik de voordeur uit. Wat was het nog vroeg en donker! Bij de bushalte stond al een grote groep mensen. Ik probeerde Svenja of Jeanny te onderscheiden, maar daarvoor was het te donker. Toen hoorde ik een stem: Sabien? Het was Jeanny! Ook Svenja kwam iets later aan. Niemand had zich verslapen!!! De busreis naar Isle of Skye duurde heel erg lang - we kwamen pas om 14.15 uur aan op de Claigan Oral Beach (onderweg wel 2x gestopt). Er wordt over gezegd: "like being in the Caribbean". Ook al ben ik daar nog nooit geweest, heb ik het vermoeden dat het weer daar een stuk beter is. Maar het was zeker een mooie plek. We hadden 2 uur de tijd om rond te lopen en foto's te maken. Deze tijd hebben we optimaal benut. Jeanny en ik deden zelfs onze muts, sjaal, handschoenen, jas en vestje uit om een foto te maken waarop we "aan het zonnen zijn". Alles voor de perfecte foto! Na deze 2 uur namen we weer plaats in de bus en reden we naar het hostel. Het was een ontzettend kleurrijk hostel. Ook was het zeer schoon en netjes (aanrader: Portree Independent Hostel). Toen we allemaal waren ingecheckt, hadden we vrije tijd om Portree te ontdekken. Binnen 15 minuten hadden we het "hele" plaatsje gezien - zo groot was het. Size doesn't matter, want het was wel een mooi plaatsje. We zagen tijdens het lopen aanplakbiljetten van de film "The girl on the train". De film zou om half 8 's avonds draaien. We besloten om eerst te eten bij een restaurantje aan de haven (The Lower Deck) en daarna naar de film te gaan. We bestelden alle 4 (Svenja, Jeanny en Nienke - een huisgenootje van Eva) fish en chips met cider beer. En zoals altijd, genoten we volop. Maar goed, wat kan er ook mis gaan met fish en chips?! De serveerster vertelde ons dat de bioscoop ongeveer een kwartiertje lopen was. Wat ze ons niet verteld had, was dat de weg langs een onverlichte (soort van) snelweg was. Ook kwamen we langs een begraafplaats. Oftewel: een spooky weg om te lopen tijdens het Halloween weekend (of eigenlijk: altijd tijdens het donker). Er was geen enkel lichtje te bekennen in de duisternis. Op het punt dat we wilden opgeven en teruglopen, zagen we een bord met de naam van de bioscoop. We moesten wel in de buurt zijn! En ja, aan de rechterkant doemde de bioscoop op. We waren nog net op tijd - de voorfilmpjes waren net begonnen. De film was spannend, intrigerend en verrassend- meer zal ik niet verklappen voor degenen die hem nog willen kijken. Maar ik raad hem aan - en dat terwijl ik normaal gesproken meer van de (romantische) comedy's ben. Na de film liepen we weer terug naar het hostel. We namen een douche en kropen daarna onder de wol om lekker te slapen (nadruk op: lekker). Zondag was het weer vroeg dag! Om 7 uur ging de wekker en om 8 uur stonden we netjes bij de bus. We vervolgden onze weg naar Old Man of Storr. Het was indrukwekkend en mooi. En Game of Thrones fans opgelet - zoals Jeanny het aan mij uitlegt: "Khaleesi (mother of dragons) was threatened by enemies and drogon (the biggest one of her 3 dragons) rescued her and brought her to this place. He was wounded and weak and not able to take her back to her home so they stayed a few days. But when she was looking for food she was captured again by other enemies.". Na 2 uur wandelen en foto's maken, doken we weer de bus in - op naar onze volgende stop: Eilan Donan Castle. Ook dit kasteel was erg mooi. Net zoals alle andere kastelen, die we al bezocht hadden. Maar aan al het moois komt een eind, want het was helaas alweer tijd om naar huis te gaan...